W ostatnich dwóch latach oleje Marii Anto (realizm fantazyjny?) znajdowały kolekcjonerów od 6,000 do 13,000 euro. Dlaczego takie małe zainteresowanie w Dusseldorfie? Czy była to okazja czy też emocje opadły?
Lot 887. Anto, Maria 1936 Warschau – 2007 Warschau. Familienbildnis. Rückseite signiert u. datiert 1978. Öl/Lwd., 105 x 95 cm. Opening 600 euro. Dussldorfer. 05/13/23. Sold 3,000 euro
Przedni portret starego Żyda w wykonaniu Maurycego Trębacza. Podobnych portretów artysta wykonał kilka lecz ten namalowany został tak swobodnie i z taką wprawą oraz w takiej kolorystyce, że nie dziwię się zainteresowaniu kupujących. 12,500 euro za tę pracę może być rekordem zagranicznym. Czapka z głowy. Drugi po obrazie Maksymiliana Piotrowskiego obraz z Dusseldorfer Auktionshaus, który warty był kupienia.
Lot 1113. Trebacz, Maurycy 1861 Warschau – 1941 Lodz. Portrait eines Gelehrten. Signiert. Öl/Holz, 66 x 54 cm. Opening 400 euro. Dusseldorfer. 05/13/23. Sold 12,500 euro
Dokładnie miesiąc temu, Desa sprzedała na swojej aukcji rzeźby tę dokładnie pracę Jeana Lambet-Ruckiego (Confidence) za 65,000 złotych (numeracja EA III/IV). Obecnie, z tej samej serii odlewów sprzedano Conficence (nr 7/8) we Francji za 4,600 euro (ok 25,000 zł z opłatami). Znalazł się zatem dobrowolny głupiec w Polsce, który miesiąc temu przepłacił ponad 100% za tę rzeźbę. Część rynku tak pracuje, że szuka się głupców. Mogę zrozumieć, gdy ktoś przepłaca pracę malarską bo się w niej zakochał bez opamietania i nie zdołał jej kupić-wyłuskać z rynku zachodniego. Nie mogę zrozumieć dlaczego taki kupił w Polsce, gdy mógł i będzie mógł kupić taniej, np. we Francji. Na marginesie, wygląda na to, że Fundacja Ruckiego żyje z tych odlewów błogosławiąc kolejne ich serie. Pojawiają się również odlewy bez błogosławieństwa, tj. dzikie. Trzeba uważać i być czujny, jak na plakacie Fangora z lat 50-tych.
Lot 179. Jean LAMBERT-RUCKI (1888-1967). Confidence. Bronze with black patina signed and numbered 7/8, stamp of the founder TEP. H: 37 cm. A certificate of the artist’s daughters will be given to the buyer. Estimate 6,000 – 8,000 euro. Les Andelys Enchères. 05/13/23. Sold 4,600 euro
Lot 180. Jean LAMBERT-RUCKI (1888-1967). Couple with umbrella, large model. Bronze with black patina signed. Artist’s proof numbered I/IV, stamp of the founder TEP. H: 32,5 cm. A certificate from the artist’s daughters will be given to the buyer. Estimate 5,000 – 8,000 euro. Les Andelys Enchères. 05/13/23. Sold 6,000 euro
Wydarzeniem w ubiegłym tygodniu była licytacja w Dorotheum szkicu Hołdu Pruskiego autorstwa Jana Matejki. Pisałem o tym kilka dni wcześniej (https://polishartcorner.com/2023/05/02/jan-matejko-1838-1893-szkic-do-holdu-pruskiego/). Teraz słów kilka o wydawałoby się innym pewniaku, oleju Jana Chełmińskiego, który był tam wyceniony na whooping €15,000 – 20,000.
Tak to widziano w Dorotheum choć nikt się tam nie zastanowił, czy przejazd rosyjskiej (carskiej) kawalerii górską drogą może podniecić polskich lub zagranicznych kolekcjonerów do szaleńczej walki. Temat słaby, pejzaż słaby, i nie wiadomo jaki kolekcjoner byłby zainteresowany tym obrazem. Obraz był wychwalany na innych portalach lecz spadł, https://polishartcorner.com/2023/04/05/jan-chelminski-1851-1925-34/.
Był też w Dorotheum olej przypisywany Henrykowi Siemiradzkiemu, został nawet dobrze sprzedany ale z to była jedynie atrybucja. Prace Siemiradzkiego były drogie już za jego życia i wiele powstawało kopii malowanych przez innych zręcznych artystów. Ja wyznaję regułę (z pewnymi wyjątkami) zgodnie z którą brak proweniencji komplikuje autorstwo ważnej pracy. Jednak, dobra kopia też może mieć swoją wartość.
Obok obrazu Chełmińskiego spadł również obraz Henryka Stażewskiego tyle, że w Niemczech. Ta bardzo wybitna praca składająca się na płótnie z mnóstwa linii prowadzonych przy linijce (https://polishartcorner.com/2023/04/30/henryk-stazewski-1894-1988-50/) już po raz drugi spadła z aukcji. Nie było chętnego za wyjściowe 6,000 euro. Ta sama panna była na wydaniu półtora roku temu w Dorotheum (https://polishartcorner.com/2021/12/11/henryk-stazewski-1894-1988-42/), lecz nie znalazł się kawaler (inwestor) by poprosić o jej rękę. Na podstawie ostatnich dwóch przykładów daje się zauważyć wybredność kolekcjonerów, handlarzy i inwestorów, co jest budujące.
W USA był an aukcji skromny rysunek Franciszka Starowieyskiego, suto wyceniony ($2,500 – 3,000), o dziwo nie datowany, z bardzo wybijającą się sygnaturą, choć podobne rysunki artysta sygnował zwykle skromniej. Miałem i nadal mam wątpliwości czy rzeczywiscie Starowieyski namalował ten obraz a wynik aukji ($350) może sygerować, że również i inni mogli podobnie myśleć. https://polishartcorner.com/2023/04/30/franciszek-starowieyski-1930-2009-19/.
Na pozytywnie, trzy obrazy żyjącego Witolda Kaczanowskiego (Witolda-K) były na aukcji w USA. Artysta przyzywczaił mnie do opowiadania o samotności w postaci odwróconych i szkicowych postaci lecz muszę poczytać o nowej serii obrazów jak ‘Green Hole’ z lat 90-tych by dowiedzieć się ‘co miał na myśli’ je tworząc. Ta Zielona Dziura została sprzedana za $7,000 a te wcześniejsze z lat 60-tych w granicach $3,000 – 2,500. https://polishartcorner.com/2023/04/27/witold-kaczanowski-witold-k-1932-11/
Mały, lecz bardzo ładny pejzaż nieżyjącego już Józefa Wasiołka sprzedano w Niemczech za bezcen, bo za 160 euro. To była okazja bo podobne jego prace galerie liczą w granicach 3,000-5,000 złotych. https://polishartcorner.com/2023/05/04/jozef-wasiolek-1921-2008-2/
Na zakończenie skromnego tygodnia przedstawiam rysunek Władysława Bendy, sprzedany za $1,100. Jestm przekonany, że była to ilustracja na okładkę jednego z czasopism amerykańskich z początków XX wieku – trzeba poszukać. https://polishartcorner.com/2023/04/26/wladyslaw-teodor-benda-1873-1948-8/
Polish Art Corner 