Na niemieckim rynku antykwarycznym, raz na 2-3 lata, pojawia się praca Walerego Płauszewskiego przedstawiająca parę wieśniaków w ludowych strojach. Ostatnio, praca ta pojawila sie w firmie Hampel w Monachium na aukcji 20 września 2013 (lot 1343) z wyceną 1,000-1,500 euro:

Walery Plauszewsky, 1833 “” 1908 POLNISCHES PAAR IN KRAKAUER TRACHT Öl auf Holz. 35 x 24 cm. Rechts unten signiert und datiert “W. Plauszewski 1899”. Gerahmt. Das Paar im Freien vor einer teils nicht mehr verputzten Ziegelmauer stehend. Der Mann mit Schnauzbart, die Hände an den Gürtel gelegt. Die Frau links leicht hinter ihm mit einem Korb unter dem Arm und der anderen Hand in überraschter Geste an die Wange gelegt.

Jest to ta sama praca jaka była wystawiona w 2002 roku w Polsce w domu aukcyjnym Altus (26 września 2002, lot # 53) i sprzedana za 5,500 złotych.

Ciekawe jest to, że praca Płauszewskiego nie jest aż tak pracą oryginalną tematycznie.  Jest to kopia fragmentu dużego obrazu Wincentego Wodzinowskiego Na swojską nutę (1889, olej na płótnie, 151 x 247 cm), własność Muzeum Narodowego w Krakowie.  O tym fakcie żaden z domów aukcyjnych  nie pisze i nie pisał, może z braku informacji lub celowo by uzyskać dobrą cenę za pracę tego malarza.

Powiększenie centralnego fragmentu dwóch postaci z obrazu Wodzinowskiego  i ich  ‘wycięcie’  pozwala skupić sie na znanym nam, z pracy Płauszewskiego, motywie. Porównanie jest jednoznaczne.

Warto zauważyć, że Płauszewski miał już 66 lat w roku powstania tej kopii (1899) . Czy miał tak dobre oczy by namalować tę prace z takimi detalami? Gdzie ją kopiował? Może to jest póżniejsza praca innego malarza? Nie znam niestety twórczości Płauszewskiego by mieć materiał porównawczy. Dobry historyk sztuki wątpliwości moje w mig rozwieje.

Notatka biograficzna o Walerym Płauszewskim podana jest na stronach polskiego forum sztuki artinfo.pl:

Walery Płauszewski (Plauszewski), syn emigranta 1831 pochodzącego z Podola, Piotra, naukę rozpoczął w Szkole Polskiej w Paryżu w 1842 roku. Przerwał uczęszczanie do szkoły i wybrał się w drogę do Polski z zamiarem przystąpienia do Powstania Wielkopolskiego. Zawrócony przez rodzinę kontynuował naukę do roku 1851. W szkole otrzymał nagrodę za rysunek i pejzaż w roku 1849/1850. Po skończeniu szkoły zajmował się projektami haftów i tkanin. Był nauczycielem rysunku w Szkole Polskiej. Żywo angażował się w życie emigracji polskiej w Paryżu. Brat Walerego Płauszewskiego, Piotr (1845-1910) był fotografem i rysownikiem, jego syn, Ludwik również wykazywał uzdolnienia artystyczne, był studentem szkoły sztuk plastycznych w Paryżu; zginął w czasie I wojny światowej, w 1914 roku.
Walery Płauszewski kopiował dzieła z Luwru. Jedną z jego kopii malarskich Galeria Apollina zakupiła w roku 1875 rządowa komisja sztuk pięknych. Jednak głównie malował portrety. Dwa portrety jego pędzla znajdują się w zbiorach Muzeum Zamoyskich w Kozłówce, o innym portrecie, w zbiorach rapperswilskich, ukazującym generała J. Dwernickiego, istnieje informacja z roku 1928.