Władysław Karol Szerner wykonywał kopie prac swojego ojca Władysława Szernera. Prawdopodobnie mamy tę sytuację choć nie widziałem oryginalnej pracy Szernera-ojca. Dodaję do tego wpisu sygnaturę z tego obrazu z literkami ‘iun.’ (junior) bo za kilka lat znikną te trzy literki z kropką i praca będzie już uchodziła za ręki Władysława Szernera – monachijczyka ze ‘sztabu’ Józefa Brandta. Zastanawaim się, kto kupi tę pracę i co z nią zrobi. Podejrzewam, że w Polsce obraz ten zrobi wspaniałą karierę i nie ma znaczenia w którym domu aukcyjnym lub której galerii. Będzie wyceniony do 80,000 złotych bo tyle teraz tam kosztują kopie obrazów. Skoro na rynku znajdują się klienci bez edukacji to można im sprzedać każdy towar, każdy ezratz monachijski. Pisałem o tym niedawno w przypadku innej pracy Szernera-juniora: https://polishartcorner.com/2022/02/01/wladyslaw-szerner-czy-wladyslaw-karol-szerner-tym-razem-o-warszawskim-rempexie/.

Nie mam złudzeń, że mój głos na nic się nie zda bo na rynku krajowym walczą hieny o dostęp do klienta z kasą, najlepiej z wielką kasą oraz takiego, który niewiele wie o malarstwie i ma puste ściany. Taki jest chyba model biznesowy polskiego rynku. Pal sześć Szernera. Proszę popatrzeć ile na polskim rynku aukcyjnym jest bezwartościowych litografii prac Tamary Łempickiej – wydruków sprzed 20 lat – sprzedawanych do 60,000 złotych czy też brązów Perseusza Igora Mitoraja – wykonanych w ilości 7,000 kopii – każdy wyceniany jest do 70,000 złotych.

Lot 3737. Szerner, Wladyslaw Karol (1870 Przybenice – Wosniki 1936). Pandur avec son cheval et deux chiens près d’une ferme. Huile sur toile. 50 x 40 cm. Signé en bas à gauche. “W. Szerner iun.” Encadré. – Fortement craquelé par endroits. – Pandour avec son cheval et deux chiens dans une ferme. Huile sur toile. Signée et encadrée. – Partiellement plus craquelé. Estimate 1,000 – 1,500 euro. Kiefer. 02/19/21. Sold 2,800 euro

Czasami odnosze się do aukcji w Polsce i tym razem muszę to zrobić. Po raz któryś pojawia się olej Szernera, tyle, że którego: Władysława czy też Władysława Karola (syna)? Wielokrotnie sugerowałem, że prace ojca-monachijczyka są dobre i bardzo dobre a prace syna, zwykle kopie prac ojca, są słabe i bardzo słabe. W Polsce domy aukcyjne robią zamieszanie i pozwalają na wprowadzanie na swoje aukcje prac syna, które zwykle sygnowałe dość podobnie lecz z dodaniem słówka ‘iun’ lub ‘jun’ świadczącego o tym, że jest kopia pracy ojca. Handlarze, usuwają to słówko a domy aukcyje udają, że o tym nie wiedzą, bo wtedy procentowo opłaty aukcyje od zysku są większe. Być może, że źle oceniam: eksperci domów aukcyjnych nie mają czasu na analizy a właściciele domów mają swoich (tanich?) pracowników w nosie i nie namawiają do nauki. Liczy się tylko zysk i nie ma czasu na detale.

Po raz trzeci a może i więcej, ta praca Władysława Karola Szernera uchodzi na polskich aukcjach za pracę Wladysława Szernera. Tym razem na aukcji w Rempexie 9-go lutego 2022. Kręci się rynkiu polskim jak (dawniej mówiono) g..o w przeręblu. W 2019 roku była również w Rempexie. A przecież możnaby ją sprzedać elegancko, tak jak być powinno, czyli jako pracę Karola. Czy Rempex kiedyś otrząśnie się czy też będzie nadal staczał się ku uciesze innych domów aukcyjnych? Pozdrawiam.

Poniżej praca Władysława Szernera jaka została wyrytowana w Tygodniku Ilustrowanym w 1894 roku. I rest my case. List polemizujący Rempexu chętnie wydrukuję bez skrótów – proszę się nie krepować jego długością i mnogością ekspertyz. Polemika mile widziana choć rozumiem, że ignorowanie mnie jest najprostszym rozwiązaniem.

Przyznam, że jest to chyba pierwsza pozytywna odpowiedź w historii blogu. Dziękuję REMPEX!

Szanowny Panie,

Dziękujemy za uwagi.
Zweryfikowaliśmy ponownie sprawę autorstwa obrazu i po konsultacjach poprawiamy błąd: praca została namalowana przez Władysława Karola Szernera – syna i z takim opisem jest teraz przedstawiona w katalogu.

Z poważaniem,
Dom Aukcyjny Rempex

(02/01/22