Przykład na to, że zdecydowanie za dużo pieniędzy jest na rynku z którymi ich właściciele nie wiedzą co zrobić a które da się łatwo ściągnąć i podzielić między innych. Poniżej, rzeźba Józefa Jakuba Tatarkiewicza (1798-1854) z roku 1830 na której wzorowała się autorka. Klasyka obroni się jak zawsze znakomicie zaś jej przeróbka niczego nie doda. W moich oczach wyszło głupio a autorka ośmieszyła się swoją ‘wizją’. Może lepiej należałoby zabrać się za jakiś z ‘biustów’ Lenina bo wtedy szkody by nie było.

Aby jednak nie być jednostronnym, oddaję poniżej głos autorce, lecz z jej interpretacją absolutnie się nie zgadzam. Byli przecież inni z tym samym pomysłem. To co artystka robi z dużym sukcesem komercyjnym jest do pewnego stopnia powielaniem cudzych pomysłów.

“In these paintings, by covering or modifying a portrait, I want to disrupt the known order and shatter the uniform and conservative image of female beauty. Through a metamorphosis of classical paintings, I change their interpretation and provoke new, alternative associations… By interweaving elements relating to the canon and tradition with elements derived from nature and the senses, I want to release the expression, emotion, and vitality previously hidden by convention.”

Lot 809. Ewa Juszkiewicz, b. 1984, Untitled 49, oil on canvas, signed and dated 2017 on the reverse; 155 by 110 cm.  61 by 43¼ in. Estimate 1,800,000 – 2,500,000 HKD (ca $230,000 – 320,000). Sotheby’s. 10/06/23. Not sold